Verenigde Staten, desinflatie komt eraan maar neemt zijn tijd

Nadat de Federal Reserve (Fed) de rente sinds februari van 0 naar 3,25% heeft verhoogd, ziet de Amerikaanse centrale bank nu de eerste effecten van haar krachtig optreden tegen de inflatie. We moeten er echter rekening mee houden dat een vertraging van de prijsstijgingen tijd zal vergen.

Hoewel de vastgoedmarkt in de Verenigde Staten met een uitzonderlijk scherpe wending is omgeslagen (zoals blijkt uit deze grafiek), heeft die daling betrekking op de huizenprijzen en niet op de huurprijzen, die de belangrijkste component van de consumentenprijsindex vormen. In de regel reageren de huurprijzen met twee tot drie kwartalen vertraging op veranderingen in de vastgoedprijzen. Als de aankoop van een woning onmogelijk wordt omdat de prijzen of de rentetarieven te hoog zijn, is huren namelijk het enige alternatief voor kopen. Hierdoor gaan de huurprijzen omhoog.

Een andere aanjager van inflatie is afkomstig van de arbeidsmarkt. Die is nog steeds zeer dynamisch in de Verenigde Staten, waar de allereerste tekenen van verzwakking pas de afgelopen weken zijn verschenen in de vorm van een aanzienlijke daling van het aantal vacatures. Deze omslag is nog niet sterk genoeg om een waarneembare vertraging te veroorzaken in de loonontwikkeling, die vorige maand opnieuw een stijging van circa 7% op jaarbasis liet zien.

De overwinning van de Amerikaanse centrale bank op de inflatie is het gevolg van de economische recessie die ze momenteel veroorzaakt. Die recessie zal de ommekeer op de arbeidsmarkt bezegelen en zowel de vraag als de productie onder druk zetten. Aangezien het vaststaat dat de economie zal verzwakken, zal de Fed haar forse monetaire verkrapping zeer binnenkort gaan afzwakken.

De markten beginnen te anticiperen op dat moment. De als gevolg van de economische vertraging dalende rentetarieven zetten de markten aan om weer te beleggen in obligaties en in bedrijven die hoogstwaarschijnlijk zullen profiteren van een stabilisatie van de rente.

Maar laten we niet te vroeg juichen: er zijn nog steeds structurele inflatoire factoren aan het werk (van demografische, commerciële en sociologische aard en met betrekking tot de energiemix). Die zullen naar verwachting verhinderen dat de inflatie de komende jaren voor lange tijd weer onder de 2% duikt, het droomscenario van de centrale banken van de ontwikkelde landen.