De markten kwamen van een koude kermis thuis na de publicatie van de Britse inflatiecijfers (boven de 10%) die in herinnering riepen dat er twee kanten zijn aan het stuivertje wisselen tussen inflatie en recessie. Het is namelijk maar zeer de vraag of de inflatie tot bedaren komt en centrale banken uiteindelijk de teugels kunnen laten vieren, zeker gezien de sterke Amerikaanse werkgelegenheidscijfers en statistieken op zowel macroniveau (detailhandelsomzet) als microniveau (publicaties van grote Amerikaanse detailhandelaren), die erop wijzen dat de consumptie desondanks op peil blijft.
Uit de ferme taal van Fed-voorzitter Jerome Powell (maar ook die van Isabel Schnabel, lid van de raad van bestuur van de Europese Centrale Bank) tijdens de bijeenkomst in Jackson Hole valt op te maken dat de inflatie als voornaamste vijand wordt gezien. Centrale bankiers geven ondubbelzinnig te kennen dat ze inflatie als een veel grotere bedreiging voor de economie beschouwen dan een eventuele recessie.
Een dergelijk klimaat noopt tot terughoudendheid nu de markten mogelijk een verraderlijke periode tegemoet gaan. De rente loopt verder op (en zal nog enige tijd op een restrictief niveau worden gehouden, totdat de inflatie is beteugeld) en er wordt liquiditeit aan het systeem onttrokken (doordat de kwantitatieve verkrapping wordt versneld), terwijl het tempo van de economische groei vertraagt en het recessierisico toeneemt.
En ook door de dreigende energiecrisis, die olie op het vuur gooit, moeten we op onze passen tellen. Het kan nog alle kanten op. Zowel met het oog op de veelvuldig stijgende gas- en energieprijzen als de verwachte rantsoenering (met herbevoorrading en een afnemend volume) moet echter worden gevreesd voor een forse productiedaling.
Ondanks het actieve beheer wordt het aandelenrisico van het Carmignac Patrimoine Fund over het algemeen vrij laag gehouden - tussen 10% en 25% van de netto-aandelenblootstelling, en dit risico valt bèta-gecorrigeerd nog een stuk lager uit. Binnen de aandelenportefeuille gaat onze voorkeur nadrukkelijk uit naar sectoren die in geval van een recessie tegen een stootje kunnen, waardoor we uitkomen bij bedrijven die actief zijn in de gezondheidszorg en de consumentenbranche. Deze overtuiging op sectorniveau gaat gepaard met selectiviteit als het gaat om afzonderlijke aandelen.
In de consumentengerelateerde sectoren richten we ons op bedrijven die essentiële goederen en diensten leveren die geen concurrentie ondervinden van e-commerce of eigen merken, en die sterker blootgesteld zijn aan Amerikaanse dan aan Europese huishoudens.
In de technologiesector dekken we het marktrisico af en geven we de voorkeur aan cloud- en softwarebedrijven. Zo hebben we gedurende de maand een positie ingenomen in Oracle vanwege het defensieve karakter van zijn activiteiten, die grotendeels gebaseerd zijn op cloud computing-diensten en de verkoop van bedrijfssoftware die bij een neergang waarschijnlijk vrij goed stand zal houden.
Hoewel obligaties over het algemeen een veilige haven zijn wanneer het recessierisico toeneemt, zijn de rentetarieven, en daarmee ook de koersen van staats- en bedrijfsobligaties, volatiel vanwege de hoge inflatie en de restrictieve houding van de centrale banken.
Voorzichtigheid is dan ook nog altijd geboden, aangezien de obligatierente naar verwachting verder zal stijgen door de snellere kwantitatieve verkrapping en het opnieuw met vreemd vermogen financieren van overheidsuitgaven.
Hetzelfde geldt voor de kredietmarkten, waar we onze afdekkingsposities hebben opgeschroefd (voornamelijk voor Europese hoogrentende obligaties) om onze beleggingen in kredietinstrumenten volledig af te dekken. Bedrijfsobligaties bieden een steeds aantrekkelijker rendement. Door het negatieve kosteneffect van de hoge energieprijzen, de onzekerheid omtrent de vraag in de komende maanden en de hoge rentevolatiliteit zullen de kredietspreads waarschijnlijk niet veel dalen ten opzichte van hun huidige niveau, terwijl de geringere liquiditeitsstress niet lijkt te zijn ingeprijsd.
De waarderingen zijn aan de beterende hand, maar vooralsnog moet het accent meer liggen op het beheren van de financiën dan op het genereren van rendement. Er komt een tijd dat we onze portefeuilles kunnen herschikken en winst kunnen halen uit het genereren van alfa op lange termijn. Laten we dus geduld hebben.
Bron: Carmignac, 05/09/2022.
*Risicocategorie van het KID (essentiële-informatiedocument) indicator. Risicocategorie 1 betekent niet dat een belegging risicoloos is. Deze indicator kan in de loop van de tijd veranderen. **De Sustainable Finance Disclosure Regulation (SFDR) 2019/2088 is een Europese verordening die vermogensbeheerders verplicht hun fondsen te classificeren zoals onder meer: artikel 8 die milieu- en sociale kenmerken bevorderen, artikel 9 die investeringen duurzaam maken met meetbare doelstellingen, of artikel 6 die niet noodzakelijk een duurzaamheidsdoelstelling hebben. Voor meer informatie, bezoek: https://eur-lex.europa.eu/eli/reg/2019/2088/oj?locale=nl.